Gijs is een kat van 6 jaar oud. In november 2008 hebben we nieuwe buren met katten gekregen. Gijs kreeg steeds ruzie met de buurkatten. In de zomer van 2009 is één van die katten zelfs een keer in huis geweest. In het begin ging de stress gepaard met veel heen en weer lopen, blazen, grommen, dikke staart en overgeven. Later begon Gijs te sproeien en plassen. In het begin alleen op de benedenetage maar al gauw werd het steeds meer. Alles moest het ontgelden. Op zijn ergst ging het om 10-15 plassen/sproeiplekken per dag.
We hebben op 32 verschillende manieren geprobeerd om de problemen te doen stoppen. Van feromonenstekkers, extra kattenbakken tot homeopathische druppels aan toe. Maar op een gegeven moment was de trukendoos leeg en ons geduld op. Ook onze dierenarts wist niet meer hoe ze ons kon adviseren. Dit was geen acceptabele situatie meer. Los van dat het vies is zag onze kat er ook niet meer gelukkig uit. Via internet kwamen we in mei 2010 bij Yvon terecht.
Yvon heeft eerst aan de hand van een door ons ingevulde vragenlijst en een bezoek aan ons huis een analyse gemaakt en een eerste advies gegeven met een aantal aanpassingen in onze woning en medicatie voorgeschreven. Aan de hand van een door ons bijgehouden dagboekverslag gaf Yvon vervolgens dagelijks/wekelijks advies over eventuele extra aanpassingen.
In het begin hoop je snel resultaat te zien omdat je het al zo zat bent. Yvon sprak ons moed in en wekte geen valse verwachtingen. Dit is een traject van maanden niet van een paar weken. Gelukkig zagen we het aantal plassen en sproeiplekken op een gegeven moment steeds minder worden. Na een half jaar ging het nog maar om één of twee plassen per maand. Nu acht maanden later hebben we onze oude kat weer terug. Hij sproeit en plast niet meer, ziet er gelukkig uit, is erg relaxed, maakt weer contact met ons en speelt wanneer hij hier zin in heeft. Het was een lang traject maar het was vanaf het begin tot het einde de moeite waard. Zonder de steun en adviezen van Yvon hadden we het niet zo lang vol kunnen houden. We zijn haar ontzettend dankbaar.
Michiel en Ekelien