Wij hebben 2 cyperse poezen die zusjes zijn. Toen wij Pukkie en Pluk kregen waren ze volgens de fokker 8 weken oud. Eenmaal bij de dierenarts voor een check bleek dat ze nog veel te jong waren en helemaal onder de vlooien en wormen zaten.
Na ongeveer 1 jaar kregen we problemen met Pluk. Ze ging agressief gedrag naar Pukkie vertonen. Dat ging er heftig aan toe. Pluk ging krijsen, blazen en grommen naar Pukkie. Pukkie was erg bang van haar zus en liet van angst haar urine lopen. Pluk had maar één doel voor ogen: Pukkie uit de weg ruimen en met veel gekrijs en geblaas ging Pluk als een bezetene Pukkie achterna.
Nadat mijn man en ik de poezen hadden gescheiden, probeerden we ze diezelfde avond weer bij elkaar te doen. Dat ging allemaal goed maar na enige tijd gebeurde het weer. Pluk werd weer agressief naar Pukkie. Dit keer ging het niet zo makkelijk weer goed. We hebben ze een aantal dagen gescheiden moeten houden en weer langzaamaan bij elkaar gedaan.
Op internet hebben we op een aantal forums over katten gelezen die dezelfde problemen hadden. Via deze berichten wisten wij een beetje hoe we moesten handelen. We probeerden het zelf op te lossen. Dit leek aardig te helpen.
Tot het op een gegeven moment weer flink mis ging. Pluk werd weer agressief. Toen zaten we echt met de handen in het haar. Als Pukkie haar zus alleen al hoorde, begon ze te grommen en kroop ze bang onder het bed. Alles leek er op dat het niet meer goed zou komen. Die avond is het tot twee keer toe misgegaan.
Uiteindelijk hebben we de dierenarts gebeld met de vraag of zij ons konden helpen. Na een controle bij de dierenarts om te kijken of de poezen wel gezond waren, gaf de dierenarts ons een telefoonnummer van Tinley. Zo zijn we in contact gekomen met Yvon Sweere.
Yvon is bij ons thuis gekomen en heeft onze 2 poezen geobserveerd. Ze zag dat Pluk stresssymptomen had. We hebben heel veel goede tips van haar gekregen. We moesten de poezen langzaam weer aan elkaar laten wennen en we moesten ervoor zorgen dat de poezen elkaar met leuke dingen gingen associëren. We moesten ook heel veel met de poezen spelen, vooral met Pluk, want spelen ontstrest.
We zijn nu een paar maanden verder en het gaat redelijk goed. De poezen kunnen elkaar weer ‘verdragen’. Alleen als wij niet thuis zijn, dan gaan ze weer apart. Dat is omdat we erg bang zijn dat het vechten weer gebeurd als we niet thuis zijn. Sommige dagen liggen ze zelfs naast elkaar voor de verwarming. Dat is iets wat we drie maanden geleden niet hadden durven dromen…
Karin